‘Over een jaar hoop ik hier mijn eigen bedrijf te starten’
Heel even wordt Hamoud al Hanini (47) overmand door emoties als hij praat over zijn herkomst uit Syrië. Meteen daarna pakt hij de draad weer op en praat hij bevlogen over de prachtige mozaïekwerken die hij maakt voor vrienden, buren of bedrijven. Hamoud is statushouder, woont in Groenlo en wil graag zijn eigen bedrijf starten. Samen met zijn vrouw en drie dochters heeft hij de blik op de toekomst, ook al is die toekomst nog heel ongewis.
De oorlog in zijn thuisland heeft hem getekend. Hij werkte verschillende jaren als bedrijfsjurist in de Verenigde Arabische Emiraten en toen hij met zijn gezin terugkeerde in Syrië was het daar mis. Hun dorp vlakbij Idlib is verwoest. Ze vluchtten naar de grensregio bij Turkije. Daar liet hij zijn jonge gezin achter in een tentenkamp zonder voorzieningen, om zelf liftend en soms grote delen lopend naar Nederland te gaan. Via Arnhem en Lichtenvoorde kwam hij in Groenlo terecht, waar hij nu heel fijn met zijn gezin woont. De kinderen van zeven, elf en vijftien jaar gaan naar school en zijn vrouw en hij werken hard om de Nederlandse taal te leren.
Inburgering afronden
‘Ik ben ontzettend dankbaar voor de kansen en de veilige plek die we hier hebben gekregen’, vertelt Hamoud. ‘Ik wil nu bouwen aan de toekomst. Mijn mozaïekkunst is daarvoor een goede basis. In Syrië was dit ook mijn werk en maakte ik in opdracht grote mozaïeken op muren en vloeren. Onder meer in Dubai en in een Jordaans paleis. In Nederland heb ik dat werk weer opgepakt, al is het nu nog hobbywerk. Ik krijg er niet voor betaald. Dat is prima voor nu, ik wil netjes de regels volgen. Als ik mijn inburgering heb afgerond, kan ik een bedrijf starten. Ik ga drie dagen per week naar school. Hopelijk kan het over een jaar.’
In Kringloopwinkel Aktief in Groenlo heeft Hamoud ondertussen zijn eigen hoekje midden in de winkel. Een kleine werkplaats waar een enorme mozaïek-afbeelding over de Slag om Grolle bijna klaar is. ‘Deze gaat naar het museum’, zegt hij trots. Achter hem staat een bijna even grote afbeelding van Olivier B. Bommel dat hij maakte voor het nog te openen Bommelwereld in Groenlo. ‘Ik ben hier een paar dagen per week. Dan werk ik aan mijn mozaïeken en ondertussen help ik mee in de winkel. Thuis doe ik het ook veel. Soms tot diep in de nacht. Als ik steentje voor steentje een werk opbouw, vergeet ik alles om me heen. Het is een soort meditatie.’ Voor bijna iedereen in zijn buurt waar hij veel contacten heeft maakte Hamoud ook als aardigheidje een huisnummerbord in mozaïek. ‘Ik gaf het ze tijdens burendag. Een bedankje.’
Toekomst onzeker
Hamoud en zijn gezin hopen er nog lange tijd te genieten. Maar de toekomst is onzeker, realiseert hij zich. ‘We mogen in eerste instantie voor vijf jaar in Nederland blijven. Daarvan zijn er nog twee over. Met de huidige regering in Nederland en de nieuwe situatie in Syrië na het verdrijven het Assad-regime durf ik niet te voorspellen wat er daarna gebeurt. We weten ook nog niet wat we zelf willen. In Syrië hebben we zelf niks meer en toch blijft het ons thuisland waar mijn familie deels nog leeft langs de grens met Turkije. Mijn dochters raken alleen volledig in paniek als ze eraan denken om terug te gaan. Mijn vrouw en ik hebben een mooier Syrië gekend, maar zij herinneren zich vooral de ontberingen in het tentenkamp waar ze mensen zagen lijden en sterven.’ Hamoud zucht. ‘Het is heel moeilijk wat het beste is. Ik wil het beste voor mijn gezin, dat is het belangrijkste voor mij.’
Tekst en fotografie: Ivo Hutten